Animated art, Wassily Kandisky

http://www.youtube.com/watch?v=DBwQrnEfhTk

Ένας ενδιαφέρον πειραματισμός  με τη χρήση animation. Τα στοιχεία του έργου σε κίνηση...

Βίντεο_Β

«Ωραίο είναι αυτό που πηγάζει από μία εσωτερική αναγκαιότητα της ψυχής. Ωραίο είναι αυτό που είναι εσωτερικά ωραίο»
Wassily Kandinsky, Το πνευματικό στοιχείο στην τέχνη, 1954

Βίντεο_Α

Το κίνημα του «Γαλάζιου Καβαλάρη» (Blaue Reiter)

Η ομάδα του Γαλάζιου Καβαλάρη δημιουργήθηκε στο Μόναχο μεταξύ του 1911 και 1914. Ιδρυτές της ήταν ο Βασίλυ Καντίνσκυ (Wassily Kandinsky) και ο Φράντς Μάρκ (Frantz Marc) οι οποίοι το 1912 εκδίδουν ένα περιοδικό για την μοντέρνα τέχνη το Αλμανάκ του Γαλάζιου Καβαλάρη. Αποβλέπουν στην ενότητα των τεχνών, τόσο συχρονικά - ζωγραφική, μουσική, θέατρο, αρχιτεκτονική – όσο και διαχρονικά – πρωτόγονη τέχνη, αρχαία τέχνη, λαϊκή τέχνη, παιδική τέχνη, τέχνη των ψυχοπαθών. Συνοδοιπόροι του Βασίλυ Καντίνσκυ (Wassily Βασίλυ Καντίνσκι (Wassily Kandinsky) και του Φράντς Μάρκ (Frantz Marc) είναι ο Αύγουστος Μακέ (August Maacke) και ο Αλεξέι Βον Γιαβλένσκι (Alexej Georgewitsch von Jawlensky).

Zωφραφίζοντας τους κύκλους του Wassily Kandisky

https://www.youtube.com/watch?v=wgDkuhmsMZg

Το video μας εισάγει σε ένα από τα θέματα με τα οποία έχει ασχοληθεί ο Wassily Kandinsky. Πρόκειται για τους ομόκεντρους κύκλους. Χρησιμοποιώντας λαδοπαστέλ σε ένα λευκό χαρτί, δημιουργούμε αρχικά έναν κάναβο και στη συνέχεια πειραματιζόμαστε με τα χρώματα και τα συναισθήματα που παράγουν αυτά. Μια πολύ ωραία άσκηση για να γνωρίσουμε τα χρώματα και να μελετήσουμε τις μεταξύ τους σχέσεις. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα κύκλων!

The Art of Wassily Kandisky

Tίτλος: Thru The Ozone The Art Of Wassily Kandinsky Περιγραφή: Thru The Ozone showcases the art of Russian-born Wassily Kandinsky. A true synesthesic, Kandinsky believed that music expresses itself through sound and time. He understood the strong emotional impact on the viewer that true abstract elements of art could provide. Intellectually stimulating, Kandinsky's art creates spatial equivalence between feeling and vivid color. I have matched the abstract music of Solyaris with the poly-chromatic structures of what has become best known as Kandinsky's art, to assist in your journey...Thru The Ozone! Σύντομο βιογραφικό: Γεννήθηκε στη Μόσχα στις 16 Δεκεμβρίου 1866. Το 1886 ξεκίνησε τις σπουδές του στη νομική και τα οικονομικά στο Πανεπιστήμιο, ασχολούμενος παράλληλα στον ελεύθερο χρόνο του με τη ζωγραφική. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1892, έγινε μέλος της Ένωσης Νομικών και του προσφέρθηκε μία θέση λέκτορα στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Παρά την ακαδημαϊκή του πορεία, το ενδιαφέρον του για την τέχνη παρέμενε ζωντανό και τονώθηκε ακόμα περισσότερο εξαιτίας δύο γεγονότων. Το πρώτο αφορούσε στην έκθεση των Γάλλων ιμπρεσιονιστών στη Μόσχα και το δεύτερο στην παρουσίαση του έργου Λόενγκριν του Ρίχαρντ Βάγκνερ στο Βασιλικό Θέατρο της Μόσχας, που εντυπωσίασε τον Βασίλυ Καντίνσκι (Wassily Kandinsky). Καλλιτεχνική διαμόρφωση (1896-1911): Το 1896, σε ηλικία τριάντα ετών, εγκατέλειψε τη Μόσχα και εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, με σκοπό να ακολουθήσει τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες. Η πόλη του Μονάχου ήταν εκείνη την εποχή καλλιτεχνικό κέντρο ενώ από το 1892 είχε δημιουργηθεί η Απόσχιση (Sezession) του Μονάχου, ομάδα που συσπείρωνε καλλιτέχνες που ακολουθούσαν διαφορετικές τεχνοτροπίες. Ο Βασίλυ Καντίνσκι (Wassily Kandinsky) φοίτησε αρχικά στη σχολή ζωγραφικής του Αντόν Αζμπέ και αργότερα προσέγγισε τον Φραντς φον Στουκ, ο οποίος αποτελούσε έναν από τους σημαντικότερους δασκάλους σχεδίου και ζωγράφους. Εκείνος του πρότεινε να παρακολουθήσει μαθήματα στην Ακαδημία του Μονάχου, ωστόσο ο Βασίλυ Καντίνσκι (Wassily Kandinsky) απέτυχε στις εξετάσεις και όταν πλησίασε εκ νέου τον Στουκ, τον δέχθηκε στην τάξη του, όπου υπήρξε συμφοιτητής με τον Πάουλ Κλέε. Τον επόμενο χρόνο εγκατέλειψε το εργαστήριο του Στουκ με στόχο να ακολουθήσει αυτόνομη πορεία και να συνενώσει άλλους καλλιτέχνες που μοιράζονταν κοινά πρότυπα και αντιλήψεις. Το 1901 ίδρυσε την ένωση Phalanx και οργάνωσε την πρώτη έκθεση έργων δικών του καθώς και άλλων καλλιτεχνών. Παράλληλα ξεκίνησε να δημοσιεύει κριτικές σε περιοδικά της Ρωσίας, καυτηριάζοντας το συντηρητισμό και τον ακαδημαϊσμό της καλλιτεχνικής σκηνής του Μονάχου. Μέχρι τη διάλυσή της το 1904, η Phalanx παρουσίασε συνολικά δώδεκα εκθέσεις, μέσα από τις οποίες αναδείχθηκε το έργο συμβολιστών, μεταϊμπρεσιονιστών και καλλιτεχνών της Αρ Νουβό. Στο σύνολό τους αντιμετωπίστηκαν με αδιαφορία ή εχθρότητα, καθώς θεωρήθηκαν αρκετά τολμηρές για τα δεδομένα της καλλιτεχνικής ζωής του Μονάχου. Ο ίδιος ο Βασίλυ Καντίνσκι (Wassily Kandinsky) επεδίωκε μέσα από το έργο του, αλλά και σε συνεργασία με άλλους ομοϊδεάτες καλλιτέχνες, να θεμελιώσει μία νέα τάξη πραγμάτων στην τέχνη, στη βάση νέων αρχών. Την ίδια περίοδο δημιούργησε στενή σχέση με τη νεαρή ζωγράφο Γκαμπριέλε Μύντερ, με την οποία συνεργάστηκε και έζησε μετά το χωρισμό του από τη σύζυγό του. Ο Βασίλυ Καντίνσκι (Wassily Kandinsky) παρουσίασε έργα του στις εκθέσεις «Salon d' Automne» και «Salon des Indépendants» στο Παρίσι, όπου είχε τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με εκπροσώπους των κινημάτων του φωβισμού και του κυβισμού. Την Άνοιξη του 1908 επέστρεψε στο Μόναχο, έπειτα από σύντομα ταξίδια στη Δυτική Ευρώπη και τη Ρωσία, ενώ για μεγάλα διαστήματα έζησε στην μικρή πόλη Μούρναου, στους πρόποδες των Άλπεων. Τα έργα που ολοκλήρωσε εκεί χαρακτηρίζονταν από μεγάλες επιφάνειες έντονων χρωματισμών και αντιθέσεων, σταδιακά απομακρυνόμενων από το αναπαραστατικό στοιχείο και περισσότερο αφηρημένα. Τον Ιανουάριο του 1909 ίδρυσε τη «Νέα Ένωση Καλλιτεχνών», οργανώνοντας ομαδικές εκθέσεις στο Μόναχο και κατορθώνοντας να προσελκύσει σε αυτές σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως ο Ζωρζ Μπρακ και ο Πάμπλο Πικάσσο. Η νέα ανεικονική εικαστική εξέλιξη του Βασίλυ Καντίνσκι (Wassily Kandinsky) βρήκε ωστόσο επικριτές και εξαιτίας της ακύρωσης εκθέσεων της Ένωσης για αυτό το λόγο, οδηγήθηκε στην παραίτησή του από τη θέση του προέδρου. Μαζί με το ζωγράφο Φραντς Μαρκ, σχεδίασε την έκδοση ενός βιβλίου, με τίτλο Γαλάζιος Καβαλάρης (Der Blaue Reiter) στο οποίο θα εξέθετε τις νέες κατευθύνσεις στην τέχνη.

Έργα, Roy Lichtenstein

Roy Lichtenstein (1923-1997) Sweet dreams baby, 1993

Roy Lichetstein (1923-1997) Figures in landscape, 1977

Roy Lichtenstein (1923-1997) Water lily, 1993

Πoπ αρτ

Cap de Barcelona (La Cara de Barcelona) 1991-1992
Barcelona, Catalonia, Spain
Υλικά: Mπετόν, Κεραμεική
Διαστάσεις: 19,5m x 14m x 18cm

Πηγή: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:La_Cara_de_Barcelona_-_001.jpg

Roy Lichtenstein

Ο Roy Lichtenstein (Ρόι Λίχτενσταϊν) (Νέα Υόρκη, 27 Οκτωβρίου 1923 - Νέα Υόρκη, 29 Σεπτεμβρίου 1997) ήταν Αμερικανός καλλιτέχνης της Ποπ Αρτ. Είναι γνωστός για το στυλ ζωγραφικής του, που μοιάζει πολύ με σχεδιασμό κόμικς. Θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της μοντέρνας τέχνης.  (Πηγή: Βικιπαίδεια)

Οι καλλιτέχνες τής ποπ γκρέμισαν τα τείχη που χώριζαν τις «καλές» από τις «ταπεινές» τέχνες, την «αιωνιότητα» των μεν από το «εφήμερο» των δε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα έργα του Αμερικανού Ρόι Λίχτενσταϊν (1923-1977), που, σύμφωνα με τους κριτικούς, «κατάφερε να συντήξει στοιχεία της λαϊκής και της υψηλής κουλτούρας, εξαλείφοντας τα σύνορα ανάμεσά τους».
Ο Ρόι Λίχτενσταϊν οφείλει τη φήμη του (και τη διάκρισή του από άλλους ομότεχνούς του) στο γεγονός ότι αποτύπωσε στους καμβάδες του αποκλειστικά και μόνο καρεδάκια των κόμικς, αποκομμένα από το φυσικό τους περιβάλλον, τις σελίδες, χωρίς το πριν και το μετά της εικονογραφημένης αφήγησης. Μεγεθυσμένα στο εμβαδόν μεγάλων πινάκων, αποτέλεσαν το εικαστικό Ι.D. του Λίχτενσταϊν. Χάρη σε αυτόν, ο γραφισμός των κόμικς προβιβάστηκε σε παγκόσμια τέχνη. Και αυτό, σε μια εποχή ('60ς) που θεωρούνταν -ακόμα- εκφράσεις φτηνού γούστου.
(Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=211564)

 https://docs.google.com/document/d/1uMEyhd_yREi3y1MCeZYTH7S226l_9EEBobsy2OrN7Xo/edit